Agathonisi is een klein eiland, rustig en vredig met alleen ezels en hanen om je 's morgens wakker te maken, omdat het bijna verkeersvrij is. De eilandbewoners leven voornamelijk van de visvangst en de geschatte 800 toeristen die het eiland elke zomer bezoeken.
De lokale bevolking heeft vaak ontberingen doorgemaakt vanwege armoede en isolement, maar ze zijn warm en vriendelijk en zullen proberen je thuis te laten voelen zodra je aankomt. Agathonisi is het meest noordelijke eilandje van de Dodekanesos. De inwoners van de regio Katholiko houden zich vooral bezig met de visserij. De hoogste landpiek is Dendra, 209 meter. De verminking van het eiland door de zee is indrukwekkend. Prachtige baaien zijn gevormd, zoals Cochlia, Aghios Gheorghios, Poros en Maistros.
Agathonisi strekt zich uit over een oppervlakte van ongeveer 14 vierkante kilometer, heeft een kustlijn van 32 km en 158 inwoners, die zich voornamelijk bezighouden met hun vee en visserij en toerisme.
Agathonisi ligt op slechts tien kilometer afstand van de Turkse kust en dit heeft door de geschiedenis gevolgen gehad voor het kleine eiland. Oorspronkelijk was het een plaats voor ballingen tijdens Romeinse en Byzantijnse tijden en werd het constant aangevallen door piraten. Agathonisi had pas in de 19e eeuw een echte gemeenschap. Tegen die tijd was het onder Turkse heerschappij sinds de 16e eeuw, maar de Turken hebben nooit echt op het eiland gewoond.
In 1922 werd Agathonisi bezet door Italiaanse troepen en werd pas na de Tweede Wereldoorlog bevrijd. In de jaren tachtig kreeg het eiland eindelijk elektriciteit en telefoonlijnen.
De grootste en oudste nederzetting is Megalo Chorio met 100 inwoners. Om beschermd te worden tegen de piraten werd het gebouwd op een plek die onzichtbaar was vanaf de zee. Mikro Chorio, met 25 inwoners is ook onzichtbaar vanaf de zee. De derde en meest recente nederzetting is Ai Ghiorghis, met 33 inwoners, aan de inham van de gelijknamige baai. Zowel de baai als de nederzetting zijn genoemd naar de kerk van Sint Joris, de parochiekerk van het eiland. Het eiland heeft geen speciale bezienswaardigheden afgezien van een paar kleine kerken.
U komt naar Agathonisi om te ontspannen, dus neem goede literatuur mee, snorkeluitrusting en misschien een hengel. Het is ook een leuk eiland om te wandelen.
Er zijn veel kleine baaien die u op eigen gelegenheid kunt ontdekken. Ormos Cochilia is een prachtig strand. Er zijn slechts een paar tavernes waar u kunt genieten van echte Griekse gerechten ( probeer de lokale erwten Fliskoukoudi.) in een ontspannen sfeer. In Megalo Chorio zijn er ook een paar cafés.
In Megalo Chorio kunt u souvenirs kopen zoals handgemaakte keramiek en textiel, een paar ansichtkaarten en wijn.
U verkent het eiland alleen te voet. Misschien wil een visser u wellicht tegen een kleine vergoeding meenemen. Om er te komen is best wel een beetje lastig. Neem een vlucht naar Kos en neem vanaf daar de veerboot of draagvleugelboot. Ik adviseer u twee dagen voor uw terugvlucht vanaf Kos, alvast het eilandje te verlaten, omdat de wind spelbreker kan worden. De overtochten met de boot worden dan geannuleerd. Agathonisis is ook verbonden met Samos, Kalymnos en Patmos.