Met een blik op de open zee en de eilandjes voor de kust is het goed toeven langs de waterkant. Aan de uiteinden wordt de plaats omzoomd door uitgestrekte stranden terwijl de kust verschillende baaien telt
In een ruimere straal rondom Kárystos is het vooral de natuur die indruk maakt. Er zijn diverse dorpen waar het leven van alledag een gegeven is. Een kafeníon onder de plataan op het dorpsplein, de bakker en de boeren die op weg zijn naar hun land. Kloven met bergstromen vormen de basis voor een rijke vegetatie en bijbehorende fauna. De Agios Dimitrios kloof, die uitmondt aan de zuidoost kust van Évia, is hier een fraai voorbeeld van. Aan de uiterste oostpunt van het eiland bevindt zich de legendarische kaap Cavo Doro. Dit was in de ooit een van de meest gevreesde zeestraten en menig schip verging hier bij slecht weer. De gouden munten die aanspoelden bezorgden de kaap deze naam. Bovenop de rots staat de kapel van Ágios Giórgos om de zeevarenden een goede doorgang te bezorgen. Andere dorpen die we willen noemen zijn Mili, Grampia, Aetos en Metóchi. Grotere stranden zijn aan de kust te vinden bij Kárystos en Marmári, terwijl de kleinere baaien zich langs de hele zuidkust bevinden. Enkele hiervan zijn Psilli Ámmos, Kávos en Megálo Ámmos. Overigens zijn niet alle stranden aan de zuidkust even makkelijk bereikbaar.
De plaats Kárystos heeft zich ontwikkeld aan de gelijknamige baai, die ook wel de baai van Petalion wordt genoemd. Het centrum van de bedrijvigheid in allerlei opzichten is de plaats Kárystos. Deze is gebouwd volgens een moderne architectuur, dat wil zeggen volgens een recht straten plan, en heeft zich gevleid aan de voeten van het Óchi-gebergte.
De nieuwe plaats werd gebouwd uit eerbetoon van koning Otto, de eerste koning van het Griekse rijk. De Beierse architect Birbach maakte het ontwerp voor de nieuwe stad. De plaats heette destijds dan ook Othonóupolis, oftewel de plaats van Otto. In 1862 kreeg het de oude naam weer terug en sinds die tijd gaat de stad door het leven als Kárystos. De plaats kenmerkt zich door de brede straten en verschillende pleinen die worden omlijst door een combinatie van moderne en neo-klassieke gebouwen. Ze waaieren uit over de hellingen van de berg en de stad vormt zo een natuurlijk amfitheater.
De plaats is rijk aan traditionele kafeníons en tavernes, vooral langs de waterlijn en op de pleinen. Kárystos staat overigens bekend om zijn goede keuken en vis is hierbij de specialiteit. Door de stroming kent de zee hier een rijke variatie aan vissoorten.
De lokale bevolking bezet de terrassen op de pleinen en langs de haven voor een dagelijkse frappé en een krantje. De belangrijkste zaken van wereldbelang worden besproken en men aanvaardt de route huiswaarts. Terwijl het leven van alledag zich vaak zo afspeelt, is de omgeving gespekt met interessante bezienswaardigheden. Niet alleen de natuur laat zich hier ontdekken maar ook de historie spreekt hier boekdelen.
De al eerder genoemde neo-klassieke huizen hebben de prachtigste gevels en balkons met ornamenten en bevinden zich her en der door de stad. Voor deze gevels en ornamenten werd vaak marmer gebruikt, dat afkomstig was uit de groeven op de hellingen van het Óchi-gebergte. Dit was overigens veelal een groene variant van marmer. In het oostelijk deel van de haven ligt de Bourtzi. Dit uit de 15e eeuw daterende Venetiaanse fort staat nog trots overeind en kijkt uit over de haven en de stad. Het werd destijds gebouwd ter bescherming van de stad tegen aanvallers vanaf de zee. Aan de oost- en zuidzijde van de burcht zijn gaten zichtbaar in de muur waar de wapens door naar buiten staken bij een aanval. Ook boven de poort is een gat te zien waardoor men overvallers verraste met een hete olie douche. Het materiaal dat voor dit twee verdiepingen tellende bouwwerk gebruikt is, is waarschijnlijk afkomstig van andere gebouwen. Dit is af te leiden uit sommige vreemdsoortige inscripties, die niet thuis horen bij de Venetiaanse tijd. Onderzoekers beweren dat het van een tempel ter ere van Apollo was.
Verder staat er in de stad de Grieks orthodoxe kerk Ágios Nikólaos, dat zowel van binnen als van buiten een indrukwekkend indruk geeft. De kerk is vol met mooie fresco’s en er is een prachtige iconostase. Tevens is het gemeentehuis uit de 19e eeuw de moeite waard om te bekijken. Het Archeologisch Museum is gevestigd in een pand aan het Maximilianplein in Kárystos en werd gedoneerd door Nikos Giokala. Het heeft een collectie van vondsten uit het gebied die dateren uit de prehistorie tot aan de Romeinse tijd. Dit zijn onder andere sculpturen van klassieke en hellenistische objecten uit de Drakóspito. Tevens zijn er grafstenen, inscripties, beeldjes en munten te bewonderen.
Op ongeveer 10 km afstand van Karystos treft u het plaatsje Bouros. Een klein kust plaatsje met mooie zandstranden en helder zeewater.
Pefki is een langgerekte badplaats aan de noordkust van Evia. Het dorp ligt in een landelijke omgeving en wijngaarden zijn hier veelvoudig te vinden.
Deze langgerekte badplaats ligt aan de noordkust van Évia in een landelijke omgeving. Druivengaarden zijn hier in grote hoeveelheden aanwezig. De plaats kwam pas tot ontwikkeling sinds midden jaren ’60.
Het strand was destijds bezaaid met wrakstukken van schepen die tijdens de Tweede Wereldoorlog waren vergaan voor de kust. Nadat men deze op ging ruimen kwam men tot de ontdekking dat hier een prachtig strand lag. De eerste tavernes vestigden zich aan dit strand dat zich over een lengte van 2 kilometer uitstrekt langs de kust. Inmiddels is Pefkí uitgegroeid tot een gezellige badplaats waar de Grieken graag hun vakantie doorbrengen.
Een reeks van tavernes en kafenions sluiten op elkaar aan en bieden de inwendige mens een aangenaam scala aan mogelijkheden. Traditie en modern vermaak gaan hier hand in hand. Zo kan het maar zo voorkomen dat er door de lokale bevolking geoefend wordt met traditionele dansen op inheemse muziek, gadegeslagen door de overige bewoners.
De naam heeft het dorp overigens te danken aan de vele pijnbomen die hier in de omgeving groeien. Pefkí betekent dan ook pijnbomen. De plaats is vlak en leent zich uitstekend voor het maken van een fietstocht. Tevens is paardrijden een voorkomende activiteit.
Pefkí is als het ware aaneengeklonken met de vissersplaats Asmíni en het een kilometer landinwaarts gelegen Artimísio. Voor de kust van Artimísio werd de strijd tussen de Grieken en de Perzen gestreden (480 v.Chr.). De Grieken kwamen met 270 schepen op het strijdtoneel terwijl de Perzen maar liefst 1207 schepen in de strijd gooiden. Gelukkig waren de weergoden de Grieken goed gezind en stond er een stevige wind. Deze wind joeg veel Perzische schepen tegen de kust van Pilion en zonken ter plekke. Het duurde drie dagen voordat de Grieken de overwinning in hun zak konden steken.
Dat hier meer schepen vergaan zijn gedurende de geschiedenis mag duidelijk zijn. Het was een gevaarlijk punt. In 1928 haalden twee vissers van Skiáthos hier een bronzen sculptuur uit het water, waar het meer dan 2000 jaar op de bodem van de zee heeft gelegen. Het was een meer dan 2 meter hoog beeld van de god Poseidon. Het is momenteel tentoongesteld in het Archeologisch Museum in Athene. Gelijktijdig werden de eerste delen van het eveneens kolossale beeld De Ruiter van Artimísio opgevist. Na verloop van jaren slaagde men erin alle delen boven water te krijgen. Ook dit beeld is te zien in het Archeologisch Museum in Athene.
Artimísio zou ter ere van de godin Artemis ontstaan zijn. Zij was de dochter van Zeus en Leto en tweelingzus van Apollon. In de buurt van de kapel van Ágios Geórgios zijn nog restanten van haar tempel.
